Eragon James Black ~

Konu: Eragon James Black ~ C.tesi Kas. 08, 2008 9:18 am

~ İsim ~

Eragon James Black

~ Yaşı ~

Kurguya Göre 11 oluyor.

~ Kan Statüsü ~

Safkan

~ Kişiliği ~

Çabuk sinirlenen, her zaman üstte durmak isteyen, emir vermek isteyen, Belli bir ölçüye kadar cesur sayılabilir. Ama aşırı cesaretin başa bela olduğunu düşünen ve son derece tembel biri. Dalga geçmek konusunda üzerinde yok. Ciddi ve sert duruşludur. Yerine göre gülen ve eğlenen biri olsa da ön yargılı davranan insanlar onu ciddi biri olarak görürler ilk bakışta. Gizemli ve kin besleyen biridir. Gücünü ve zekasını boşa harcamamak konusunda büyük bir tutumu vardır. Herkese karşı oldukça rahat ve umumursamaz davranır. Bütün işlerini sükunet içinde yapar ama adaletli davranmaz. En önem verdiği şeylerden biri; Zekasıdır. Ama ondan önce Mükemmeliyetçi yapısı ve sinsi görüşleri daha baskındır.

~ Fiziksel betimleme ~

Kahverengi ve uzun saçları ve deniz mavisi gözleriyle her zaman dikkat çekmeyi başarmıştır. Olması gerekenden uzundur, kilosu normal seviyededir. Açık ten rengiyle her zaman parıldayan suratuında tebessüm gösterince yeterince çekici bir hal alıyor. İnsan gözlerine ve suratına bakınca neler düşündüğünü anlar, zihnini okumasına hiç gerek yoktur. Ama duygularını gizlediğinde ise hiç bir şey anlaşılmaz.

~ Ünlünüzün bir resmi ~

Eragon James Black ~ Normal12sa7

~ Ailesi ve yaşamı ~

Eklenecek, yapım aşamasında, binam belli olduktan sonra editlenmesi için admine söylenecek.

~ Basit RP ~

Hayat onu ezdikçe, günleri hep bittikçe damarlarında ki kan çekildikçe eski günler depreşiyordu, yıllarca yorgun düştüğü günler, ümitlerinin tükendiği günler.. Hatıralar söküldükçe beyninden kurşun gibi işliyordu kağıda. Gözlerinden dökülen zalimlik yaşlarına üzülmüyordu, daha da seviniyordu. İçini boşalttığını düşünerek biraz rahatlıyor, sonra da unutuyordu. Hep zindana birini düşürmek umuduyla güneşi neredeyse hiç görmedi, toprağa bile hasret kaldıktan sonra hiçbir şeyin anlamı kalmıyordu. Hayat her saniye onun yanından uzaklaşırken bile, tek düşündüğü sevdiği kızdı. Gölgeleri büyüyordu uçurumdan düştükçe düşleri, sevgiden mahrum kalıyordu. Uzakta içlendikçe hep gözyaşlarını döküyordu, o gözünde tüttükçe hiçbir zaman iyi hissetmeyecekti.

Hicran alınyazısıysa alışmaya hazırdı, ama birkaç sene sonra mezun olacaktı ve o zaman kan ağlayan yüreği dinecekti, zalimlikle akıttığı kanlar gibi akmayacaktı, ama şimdi kanını akıtmaya devam ediyordu, kader. Zembereği boşalmış sözcüklerin akreple yelkovan öpüşüyor 12’de Bütün ziller vaktinde vuruyor, tembellik edip gitmeyecekti. Kimse kusura bakmasın, bu günde gecikecekti. Nereye? Okula mı? Saçmalıyordu yine, treni kaçırırsa neyle gidecekti? Babasının onu yollayacağını biliyordu yinede gecikmemek için elinden geleni yapacaktı. Üzerine Slytherin’in asil cüppesini geçirdi, ders kitaplarını ve çantasını kontrol ettikten sonra valizini ve asasını kaparak evden çıktı. Sessizlik çökmüş kentin sokaklarına, martılar uykuya dalmış, Randevularına sadıktır, sektirmez saatini ama bu sefer tembelliği tuttu.

Tren istasyonuna geldiğinde her tarafında kan statüsünü bilmediği bir çok öğrenci. Bir kaçının ağladığını, bir kaçının sevinçten öldüğünü görerek istifini bozmadan somurtkan bir tavırla kapıdan trene bindi. Derin derin nefes alarak kalabalığın içinden geçmeye devam ediyordu. Kardeşlerini kaybetmişti çoktan. Ama etrafına bakmaya devam ediyordu. Gelecek öyle uçsuz bucaksız duruyor ki o, ne olacağını merak ederken hani filmin en güzel sahnesinde
sinemadan çıkar gibi hayattan çıkıp gidemezdi. Hayattan bu kadar kolay vazgeçemezdi. Birini seviyordu çünkü. Onu yarı yolda bırakamazdı, bırakmayacaktı. Hızlı adımlarla tren’in içinde yürümeye devam ederken o kalabalığın içinde onu hayrete düşürecek bir şey oldu; boş bir kompartıman. Hemen içeriye atlayarak kapıyı kapattı. Kimsenin gelmemesini istiyordu, biri hariç; sevdiği kız.

Aşk yüreğinde çağlayan deniz, dudaklarındaki son dua , ulaşamadığı duygular, onsuz yaşanmayan dakikaların geçtiğini görmek üzücü olsa da okula gittiğinde onu göreceğini hatırlayıp kendini teselli ediyordu. Gecenin parıldayan yıldızı, günle doğan kızgın güneş, yüreğinde ki tik tak sesi tek yol sevdiğine uzanan. Ciğerlere çekilen nefes, dudakları da duyulan ses bazen altın bir kafes, aşkı varsa hissedilebilen bir duygu. Ona dokunma arzusuyla yanıp tutuşurken eşyalarını kompartımana yerleştirdi ve cam kenarına oturarak dışarıyı seyretmeye başladı. Dudaklarının arasında kayıp giden şarkı sözleri kafasında olan biteni anlatıyordu, soluksuz.

Gözleri kapanıp kapanıp açılıyordu, cebinden asasını çıkarttı ve elinde döndürmeye başladı, bu senenin büyülü geçeceğine inanıyordu. Zaten geçmese bile o, ve abileri ortamı eğlenceli hale getirmeyi iyi biliyorlardı. Kendini rahat ve huzurda hissettiği iki yer vardı, biri onların yanı diğeri ise; hayatında değer verdiği kişiler arasında ki, sevgilisi.. Onun yerini tutabilecek birini tanımıyordu, ayrıldıklarını düşünemiyordu bile.. Tek düşündüğü onun her an yanında olmasıydı..

Konu: Geri: Eragon James Black ~ C.tesi Kas. 08, 2008 9:33 am

Slytherin ~

» James Dean Black/Mr.Black
» Elizabeth Black