Alexis Reason Anderson

Konu: Alexis Reason Anderson Perş. Kas. 13, 2008 8:26 am

¤ Adı ~ Alexis Reason
¤ Soyadı ~ Anderson
¤ Yaşı ~ 11
¤ Kan Statüsü ~ Safkan
¤ Uyruğu ~ Yunan

¤ Fiziksel Özellikleri ~

Uzun siyah saçlı
Yeşil gözlü
Minyon tipli
Beyaz tenli
Zayıf masum yüzlü bir kız

¤ Kişisel Özellikleri ~

Fazla inatçı
Zeki
Sinirlendiğinde gözü kimseyi görmeyen
Özgürlüğüne düşkün
Yerine göre olgun yerine göre deli dolu
Sevdiklerini fazlasıyla önemseyen
Dostlarına düşkün
Mantıklı biri..

¤ Örnek Rp ~

Roxy Thomas'ın sözlerini duyunca sakince konuştu..

- Bunu anlamak pek zor olmuyor merak etme..

Şimdi Stuart'ın sözlerini duymuştu hafifçe başını onun olduğu tarafa çevirdi..Yüzünde belli belirsiz bir gülümseme oluştu..Onu izliyordu..Yaptığı hareket üzerine şaşkınlığını gizleyemedi..Şimdi yüzündeki gülümseme netleşmişti..Ve konuşmaya başladı..

- İltifatın için teşekkür ederim Stuart..Ayrıca Kendini geliştirdiğini görmek..gerçekten çok güzel..

Stuart'a bakmayı sürdürürken Ryan adlı çocuğa söylediklerini duydu..Hiçbirşey söylemedi..Ama Ryan biraz daha sınırı aşarsa söyleyecek hatta harekete geçicekti şimdilik izlemekle yetiniyordu..Thomas'ın sözleri üzerine hızla ona baktı..Elini yumruk yaptığını görünce hızla Thomas'ın kolunu tuttu ve fısıldadı..

- Sakin ol Thomas..

Tam bu sırada araya Stuart girmişti..Birden fikrini değiştirmişe benziyordu..Ryan adlı çocuğa elini uzatmıştı..Roxy hiç tepki vermeden onları izliyordu..Sözleri üzerine Thomas'ın kolunu yavaşça bıraktı ve ne yapacağını izlemeye başladı..Ama Thomas'ın Ryan'ın yanına gitmesine fırsat kalmadan Ryan yine iğneleyici ve soğuk bir şekilde konuşup odadan çıkmıştı..Roxy bir süre gözlerini kapıya dikti ardından hiçbirşey söylemeden iki kuzenini süzmeye başladı Thomas'ın sözleri üzerine yavaşça ona baktı..Thomas'ın yere düştüğünü görünce hızla yanına koşup diz çöktü..

- Thomas.. iyimisin..Thomas kendine gel ne olur..

Kalbinin hızla çarptığını hissediyordu ve içinde o duyguyu hissetti..Çok uzun zamandır hissetmediği bir duyguydu bu.. Adıda Korkuydu..
Roxy şimdi içinde yayılan korkuyu durdurmaya çalışmak yerine Stuart'ı dinliyordu..Napması gerekiyordu..Thomas'a birşey olursa.. bunu düşünmek istemiyordu ama korkuyordu..Şimdi telaşla Stuart'ın yanına geçti..Ve konuştu..

- Napmalıyım ? Nasıl yardım edeceğim..

Kalbinin sesinden Stuart'ın sesini duyamıyordu..Ellerini mor saçlarına götürüp Stuart'a baktı..

- Onu revire götürelim.. yada.. yada profesörlerden birini çağralım..

Ne yapacağını bilememek Roxy'i delirtiyordu..Gözlerini bir saniye bile Stuart'tan ayırmadan ona baktı ve birşeyler demesini yada yapmasını bekledi..

Roxy düşünemiyordu.. Gözlerini Thomas'a dikmişti.. İyi olması için herşeyi yapardı..Herşeyi.. Hayatında değer verdiği kişi sayısı okadar azalmıştıki..Ve bu kişilerden yanında olanlar bir elin parmaklarını geçmezdi..Thomas'da o yegane kişilerdendi..Onu kaybetmek.. bunu düşününce kitlendiğini hissediyordu..Tüm vucudu uyuşuyordu..Gözlerini şimdi Thomas'a dikmişti..Stuart'ı dinliyordu..Tamam anlamında kafasını salladı..Eğer Thomas iyileşecekse yapıcaktı..Stuart'ın kendisini yanına çağırdığını görünce bir süre hareket etmedi..Hala Thomas'ı izliyordu..Sonra kendisine geldi ve Stuart'ın yanına gitti..Sorusu üzerine kafasını evet anlamında salladı..

- Evet.. hazırım..

Tam olarak ne için hazır olduğunu bilmesede..Thomas'ı iyileştirecekti bu yaptıkları şey..Bu yüzden hazırdı..Herzaman hazır olmuştu ailesi için.. Kalbini çıkarıp vermesi gerekse bir saniye bile düşünmeden yapabilirdi..Ama Thomas'ın yerinde başkası olsa.. Ozamanda bu kadar endişelenir korkarmıydı yada düşünmeden canını bile feda edebilirdi..Tabiki hayır..

Roxy Stuart'ın yaptığı şeyi görünce.. yüzünün hafifçe buruştuğunu hissediyordu..Karıştırmak için uzanmıştıki..Ama hayır..Yeniden o geçmişten gelen görüntüler gözünün önüne gelmeye başlamıştı..Herşey yok oldu..Ve aniden karardı..Bedeni uyuştu..Dizlerinin üzerine çöktü..Gözlerini sıkıca yummuştu..Bir sınıftaydı şimdi..İksir sınıfıydı burası..Burayı görünce direk aklına Latterman gelmişti..Ve çok geçmeden oda gözüktü..Şimdi bir iksir yapıyorlardı..Klonlama demişti.. Roxy iksiri yaptıktan sonra biraz önce Stuart'ın tükürdüğü gibi tükürmüştü..Profesör yanına gelmişti..Gülümsemesini görebiliyordu ama hayır şimdi olmaz..Gördüğü görüntü yok oldu..Yeniden boş sınıftaydı..Herşey yavaşça netleşti..Geriye sadece o ağrı kalmıştı..Gözlerini açmıştı.. Ama canı yanıyordu.Kepçeyi hızla kavradı..Ve Stuart'ın dediklerini yapmaya başladı..

Roxy şimdi iyiydi..Ağrısı neredeyse yok olmuştu.Bir yandan karıştırmaya devam ederken bir yandanda yerde yatan Thomas'ı izliyordu..Kabarcıkların çıktığını farkedince gözlerini iksire çevirdi..Şimdi Stuart parmağını kesmiş ve iksire damlatmıştı..Hiçbir tepki vermeden karıştırmaya devam ediyordu..Stuart'ın sözleri üzerine gülümsemeye çalıştı... Kalbi ve sevgisi.. Artık varmıydı ? Hala içinde biryerdeydi biliyordu..Sum'ı,Stuart'ı,Thomas'ı,Misty'i ve Profesör Latterman'ı gördüğünde içinde derinliklerde hissediyordu..Şimdiyse bunu ortaya çıkarmalıydı..Bu çok zordu..Stuart'a bakarak fısıldadı..

- İçimde..derinlerde hissediyorum Stuart..Ama onu çıkarmak istediğimden emin değilim..Onu çıkarınca..yeniden eski Roxy olmaktan korkuyorum..

Dudakları kurumuştu..Stuart şimdi karıştırmayı bırakmasın için onu engellemişti ve kepçeyi alıp iksirin bir kısmını küçük kristal bir şişeye doldurmuştu..Tıpayı kapatmadan önce Roxy'e uzatmıştı şişeyi..Ne söyleyecekti..Ne hissediyordu..Gözlerini birkaç saniyeliğine yumdu ve içinden geçenleri düşündü ve konuşmaya başladı..

- Thomas..sana ihtiyacımız var..Bana söylediklerini hatırlıyor musun ? Ben hatırlıyorum..Şimdi onun bir başka benzerini söyleyeceğim sana.. Bunlara dayanabilecek gücün var..Ve o gücün tamda burada..

Şimdi Thomas'ın bedenine eğilmiş ve elini onun kalbinin üzerine koymuştu..Konuşmaya devam etti..

- Ve her ne kadar belki fazla belli edemiyorda olsak..Şunu asla unutma.. Seni seviyoruz..

Konu: Geri: Alexis Reason Anderson Perş. Kas. 13, 2008 8:27 am

Ravenclaw ~