Sintié Camile Dixie

Konu: Sintié Camile Dixie C.tesi Kas. 08, 2008 12:26 pm

¤ Adı ~ Sintié Camile
¤ Soyadı ~ Dixie
¤ Yaşı ~ 11
¤ Kan Statüsü ~ Safkan
¤ Uyruğu ~ Fransız

¤ Fiziksel Özellikleri ~

Sintié Camile Dixie Stamvoguegirlkorea2anm7

Sintié Camile Dixie Stamharpersbazaarbkv4

Bir Veela'nın kızı olmanın hakkını gerçekten veren bir güzelliğe sahip olan küçük kız, yaşıtlarına göre uzun boylu ve ince yapılıdır. Sarı saçları dümdüz bir şekilde beline uzanır, saçlarıyla oynamayı çok seven Fransız cadı, arada sırada saçlarını kızıla veya siyaha boyayarak kullanır. Buz mavisi, hafif çekik gözleri en dikkat çekici yeridir. Bakışlarının her zaman etkileyici ve anlamlı olması, mavinin en güzel tonlarından birine sahip olan gözlerinden kaynaklanır. Teni bembeyaz ve oldukça hassastır. Asil bir duruşu vardır, her zaman dik bir biçimde hareket eder. Zarif bir giyim tarzı vardır. Klasik çizgiler, pastel tonlar, kısa elbiseler, tüller, kabarık etekler, askılı tişörtler, gömlekler, kısa şortlar ve uzun kolyeler gardırobunun büyük kısmını kaplar. Mora olan takıntısı, kendini Sintié'nin giyim tarzında da açıkça belli eder. Ayakkabılar konusunda takıntısı vardır.

¤ Kişisel Özellikleri ~ Küçük bedenine rağmen, insanı şaşırtacak derecede zeki olan kız, konuşmaya başlar başlamaz bu yönüyle sizi etkileyebilir. İkna etme yeteneği o kadar had safhadadır ki, düşündüğünüz ya da savunduğunuz fikir doğr bile olsa karşı gelemezsiniz. Kendisiyle barışık bir kızdır, hatta kendini beğenmiş sınıfına bile girebilir. Ama rahatsız edici düzeyde kesinlikle değildir. Girişken ve dışa dönük bir kişiliğe sahip olan kız, kendisine son derece güven duyar. Cesur ve maceracı sayılabilir, yeni şeyler denemek ve risk almaktan çekinmez. Ama sonucunda gereksiz bir zarara yol açacak şeylere bulaşmaz. Mantık, insanlarda aradığı en önemli özelliktir. DÜşünmeden, bilmeden konuşan insanların yanında bulunmaktan kaçınır. Soğukkanlıdır, asla acele bir şey yapmaz ve ani tepkiler vermez. Durum ne olursa olsun sakinliğini koruyabilir. Arkadaş olarak nitelendirdiği insanlara karşı son derece yardımsever ve samimi davranır. Sevdiği insanlar için yapamayacağı şey yoktur. Fedakardır ancak kendini geri plana atmasına neden olacak bir şeyi sadece çok yakınlarına yapabilir. Etrafında komik ve eğlenceli insanlar olması hoşuna gider. Rahatına düşkündür, kendini çok fazla uğraştıracak bir şeye kalkışmaz. Buna rağmen dersler söz konusu olduğunda oldukça çalışkan biri haline gelir. Ödevleri ve derslerdeki tutumuyla her zaman örnek bir öğrenci olarak gösterilmiştir.

¤ Ailesi / Geçmişi ~ Sintié Fransız bir aile olan Dixie ailesinden gelmektedir. Dixie'ler safkan bir aile olsalar da safkan oluşlarıyla övünmezler. Sintié de safkan olmakla çok güzel bir şey becerdiğini hiçbir zaman düşünmemiştir. Yine de böyle davrananları kınamaz sadece gereksiz bir davranış olarak görür.

Sintié'ye göre Fransa'nın en güzel şehirlerinden biri olan Marsilya'da doğmuştur. Ailenin büyük bölümü Marsilya'da yaşasa da Fransa'nın tüm sahil şehirlerinde Dixielere rastalamak mümkündür. Denizi çok seven bir aile olduğundan Fransa'nın iç kesimlerinde yaşayan aile üyesi azdır. Katı ve kuralcı bir aile değildir. Birbirlerine bağlı aile üyelerinden oluşmuştur. Dixie ailesi genelde Ravenclaw'a bazen de Slytherin'e öğrenci verir. Büyücüler arasında zekalarıyla ün salmış bir ailedir. Aile üyeleri arasında Beauxbatons'tan mezun olan kişilerin sayısı da az değildir. Dixielerin hangi tarafta olduğu kesin değildir. Aileden ölüm yiyenler de seherbazlar da çıkmıştır. Tarafsız olan aile üyeleri de oldukça fazladır.

Kendisinden 3 yaş büyük bir ablası vardır. Beauxbattons'da okumakta olan ablasıyla çok yakınlardır. Çoğu kez karşıt fikirlere sahip olsalar da, tartışmaları asla büyümez. Sintié'nin gerçekten güvendiği ve değer verdiği biridir. Annesi Veela olan bir şifacıdır. Oldukça tatlı ve şefkatli bir kadındır, aynı zamanda oldukça iyi bir cadıdır. Babası ise Baş Seherbaz'dır. Sintié'nin annesi babalarıyla tanıştıkları günü her zaman bir efsane gibi anlatır. Babalarının Hogwarts'teyken Quidditch maçında yaralanmasından sonra o sıralar revirde gönüllü olarak çalışan anneleri tarafından tedavi edilmiş. Bu sayede tanışmış ve birbirlerine aşık olmuşlardır. Mutlu ve sorunsuz bir çocukluk geçiren Sintié her zaman mükemmel bir aileye sahip olduğunu düşünür. Anneannesiyle oldukça yakındır. Bir görücü olan anneannesi Sintié'nin kehanete olan ilgisinin kaynağıdır. Zekasının küçük yaşta fark edilmesinden sonra birçok konuda eğitim alarak büyütülmüştür.

¤ Örnek Rp ~

Gözlerinden düşen damlaların sürekliliği, içinde hissettiği acını büyüklüğüyle boy ölçüşmeye çalışıyor gibiydi. Ama Sintié bunu asla mümkün olamayacağına o kadar emindi ki deli gibi ağlamaya devam ediyor, olan veya olacak herşeyin izlerini göz yaşlarıyla kendisinden uzaklaştırmak istiyordu. Elinde tuttuğu ufak kağıt parçasının, ruhunda yarattığı boşluğu bir türlü kabullenemiyordu. O kadar... O kadar inanılması güçtü ki. Bir süreliğine rüya sanıyor sonra defalarca okuduğu satırlar, gerçeği inatçı bir biçimde önüne seriyordu. Bunu hak edecek ne yapmıştı ki sanki? Düşünemiyor, duyamıyor, hissedemiyor, nefes alışları giderek hızlanıyor ama tam boğazında bir engele takılıyordu. Bitkin, güçsüz ve oldukça hassastı, Baykuşhane'nin tam ortasında, yerde oturan Ravenclawlı kız. Sarı saçları dağılmış, gözleri yaşlar nedeniyle buğulu bir görüşe sahip hale gelmiş, ayaklarıyla yeri dövmekten ayakkabılarının ucu yıpranmıştı. Tam o anda olan biten herşeyden nefret ettiğini tekrarlıyordu kendine. Dünya'da kendisine en çok değer veren varlık artık yanında değildi. Bir daha da olmayacaktı. Sadece 13 yaşında bir kız için dayanılması o kadar zordu ki. Giderek şeffaflaşıp sonunda kayboluyor, ardından dünyanın dibine doğru çekiliyor gibi oluyordu. Ruhunu, ufak bir parfüm şişesine sığdırmaya niyetli bir ordu vardı sanki etrafında. Kollarında elleriyle sıkmaktan, tırmalamaktan ve tırnaklarını batırmaktan oluşmuş yaralar vardı. Ama hiçbiri önemli değildi, içi acıyordu, bedeni değil... İnanmak istemiyordu, neden sanki birkaç gün öncesinde, göl kenarında diğer bina arkadaşlarıyla değil de, tam da bu saatte burada yalnızdı? Sarılacağı, içini dökebileceği kimse yokken etrafta, çok daha şiddetli yaşıyordu tüm kızgınlığını, içini tamamen kaplayan hüzne engel olamıyor ve yaşadıklarına bir anlam vermeye çalışırken düşünce gücünü yitiriyordu. Bu bir ceza olmalıydı, ne için peki? Ne yapmıştı da bu kadar büyük bir acıyı uygun bulmuşlardı kendisine? Gözlerinden düşen damlalar, okuduğuna en çok pişman olduğu kağıdı ıslatırken, tekrar tekrar en baştan okuyordu tüm mektubu. Bu olamazdı, kabul etmiyordu. Kendisine sormamışlardı ki. Bunu kaldırıp kaldıramayacağını bilmiyorlardı ki. Bu olamazdı, hayır kabul etmiyordu.

"Anne... Sen nasıl? Artık..." Ağzından dökülen saçma sapan, binlerce sözcükten belki de en anlaşılır olanıydı bunlar. Bir anda kendini kaybedip artık dünyada olmayan biriyle konuşmaya başlamıştı. Olanları açıklamasını istiyor, bunu yaşamasına izin verdiği için suçluyor ve bir daha asla göremeyeceği kadına sevgi ve minnet sözcükleri fısıldıyordu. Kalbi yerinden fırlamak üzereydi neredeyse, dayanamıyordu, dayanmasına olanak yoktu. Nasıl koparabilmişlerdi onu kendisinden hiç tereddüt etmeden, acımasızca? Bu kadar iğrenç, bu kadar aşağılık bir insan ordusu hiçbir şeyi hak etmiyordu. Sintié daha önce başına gelen kötü bir olay olarak en fazla, yere düşmeyi sayabilecek kadar mutlu bir hayat sürerken şimdi başına gelen şey adeta öldürüyordu onu. Artık istemiyordu, böyle bir durumda daha fazla bulunmak canını yakıyordu. Tiksiniyordu herkesten, herşeyden... Tüm güzel günleri bir anda zihninde oluşan kara delikte kaybolmuş, geride gizlendikleri yerden çıkıp tüm bedenini dolduran kötü hisleri, dertleri ve sorunları kalmıştı. Üzerindekileri çekiştirerek, bacaklarına vurup zaten kanayan yerleri iyice acıtmaya çalışarak, içindeki yıkımın yerini, fiziksel acıya bırakmaya uğraşıyordu. Acı çekmeyen tek bir hücresi bile yok gibiydi, damarlarında dolaşan kan gittiği her yere taşıyordu tüm acının ağırlığını.

Elinde, annesinin öldüğünü söyleyen bir mektup tutmak zorunda bırakılmanın verilebilecek en berbat işkence olduğuna o kadar emindi ki, bu işkenceye daha fazla katlanmak yerine, hayattan uzaklaşmak ve belki de tamamen ayrılmak istiyordu. Eğer sağlıklı olarak düşünebilse, hiçbir şeyin ölüm gibi bir seçeneği sunmasına izin vermemek gerektiğini, bunun oldukça bencil bir davranış olacağını, geride bıraktığı insanlara böyle bir şey yaşatamayacağını ve asla, ne olursa olsun bunu göze almaması gerektiğini bilirdi. Ama yapamıyordu işte, bir kere sağlıklı falan değildi ki sağlıklı düşünebilsin. Çok kötü bir hastalığa yakalanmıştı, tedavisi olmayan. Hiçbir suçu yoktu ne kendisinin ne de annesinin. Dünya'daki belki de en güzel şeydi o. Neden almışlardı onu kendisinden? Neden yok etmişlerdi mutluluğunu? Annesi, tüm yaşamı boyunca insanlara yardım etmiş, bir şifacı olarak görevini en iyi şekilde yerine getirmişti. Peki neden başkaları ona teşekkür edecekleri yerde, bir daha çok sevdiği çocuklarına sarılmasını imkansız hale getirmişlerdi? Tarafsız ve savaşla hiç ilgisi olmayan bir kadını seçmelerinin tek nedeni babası olmalıydı. Sıradan bir seherbaz da değil, Baş Seherbaz... Böyle birinin karısını öldürenler ödüllendirilmiş olmalıydı. Ne öldürdükleri ne de öldürdükleri insanla beraber nefes bile alamayacak hale gelenler umurlarında değildi. Neden olsun ki zaten, onlar Baş Seherbazın karısını öldürmüşlerdi, değil mi? Gerisi önemsiz ayrıntılardı. Asla bilemezleri verdikleri acının yarattığı etkiyi, bilseler de anlayamazlardı, onu da yaptılar diyelim, yüzlerinde aptal bir gülümseme meydana gelirdi sadece. Birileri üzgündü ya, ondan...

Konu: Geri: Sintié Camile Dixie C.tesi Kas. 08, 2008 12:30 pm

Ravenclaw ~