¤ Adı ~ Issa *Ann*
¤ Soyadı ~ Philippe
¤ Yaşı ~ 11
¤ Kan Statüsü ~ Safkan
¤ Uyruğu ~ İngiliz
¤ Fiziksel Özellikleri ~ (Icon veya resim, buna ek olarak da kısa bir açıklama ve isteğe bağlı olarak ayrıntılı betimleme) Birbirine tamamen orantılı bir yüze sahiptir.Yüzünün masum bir güzelliği olmasına rağmen gözleri bir kedinin sinsiliğinde bakar etrafa. Kızıl ve kıvırcık saçları omuzlarını dökülür. Genellikle toplamaz, topladığı zamanlar da birkaç telinin gözlerinin önüne dökülmesine izin verir. Son derece beyaz bir tene sahiptir, yanaklarındaki kırmızılıklar ve yaşam dolu gözleridir onun ölü olmadığını gösteren. Dolgun dudakları yüzünü tamamlayan en önemli unsurdur. Boyu normaldir, fakat oldukça zayıftır. Bu zayıflığa karşın dolgun bir yüze sahiptir.
¤ Kişisel Özellikleri ~ (En az 5 satır olsun lütfen) Issa her zaman göz önünde olmayı seven bir kız olduğu için atılımcı bir yapısı vardır. İnsanlar ile kurduğu ilişkiler genellikle sahtedir, onun beyninde yatan gerçek düşünceleri öğrenmek neredeyse imkansızdır. Aileden gelen yetiştiriliş tarzı nedeni ile etrafında olacak insanların her zaman üst düzey ve gerektiğinde kullanabileceği kapasitede olmaları ister. Çok konuşkan değildir fakat ikna kabileyeti son derece yüksek bir kızdır bu yüzden neredeyse konuşmaya başladığı günden beri insanları kullanmaya onları yönetmeye başlamıştır. Büyüklerin yanında sevimli düzgün kız olabilirken aynı kişilerin çocuklarına hayatı zehir edebilir.
Her zaman hazır cevaptır neredeyse her konuda bir fikre sahiptir. Fakat bunlar yanlış şeyler değildir araştırır ve öğrenir kimi zaman yalnız kalıp kitaplarına gömülür böyle zamanlarda kesinlikle rahatsız edilmek istemez. Her zaman çabalar bir şeylerin ancak böyle ele geçeceğini bilir çünkü. Pek olgun değildir, yaşının gereği gibi davranır.
Hayatın gereksiz olduğunu düşünür hep. İnsanların dini inançlarını sorgular ve herhangi bir yaratıcı gücün olduğuna inanmanın salakça bir şey olduğunu düşünür. Akıllı bir kız olmasına rağmen evrenin nasıl oluştuğunu varolan döngünün nasıl işlediğini bir türlü anlayamamıştır bu yüzden uzay ile ilgili araştırmaları yakından takip eder.
¤ Ailesi / Geçmişi ~ (İsteğe bağlı)
¤ Örnek Rp ~ (Eski veya yeni, size ait herhangi bir Rp olsun lütfen. Çalıntı Rp kopyalan üye, fark edildiği an da banlanır! Ayrıca sitemizin kalitesi için Rp'si belli bir seviyenin üzerinde olmayan üyeler, siteye kabul edilmeyecektir.)
Sabahtan beri aralıksız yağan yağmur yavaşlamaya başlamış pencerelerden gelen *tık, tık* sesleri artık yok denecek kadar azdı. Kitabını yeni kapatmış olan on dört yaşındaki mavi gözlü çocuk kapağında sinir bozucu ve karmaşık bir resim olan kitabı elinden bırakmadan pencereye yöneldi. Kara bulutlar ile kaplı gökyüzü kasveti ile iç boğuyordu. Baktığınız her yerde bir kargaşa hâkimdi sanki. Dağınık bırakılmış yataklar bile bu gün her günkünden daha sinir bozucu gözüküyordu Dwain’e.
Yağmurlu havalardan hep nefret etmişti Dwain; aslında bu tür havanın insanlar üzerindeki sinir bozucu etkisiydi hoşlanmadığı. Boğucu bir his, hayattan bezmişlik… Böyle havalarda, kendi gözüyle böyle görünüyordu etrafındakiler; öyle olmasalar bile. Esneyerek elindeki kitabı yatağının üstüne fırlattı. Girilecek çok ders vardı ve sıkılma komalarına hazırlanmalıydı artık. “ DRG” bir hayatı vardı; yani dümdüz ve rutin giden, hiç değişkenlik göstermeyen bir hayata sahipti. Sözde sahip oldukları güçlerle insanlığa yardım edeceklerdi. Bunu başarabileceğine asla inanmıyordu, bu inançsızlığında bugün içinde bulunduğu ve gittikçe kasvetini artıran yağmurlu havanın da etkisi vardı…
Ders *umarım heyecanlı ve çabuk geçer* diye düşündü. Profosör Anjela’nın geçen ders anlatıkları ilgisini çekmişti. İleri derecede güç kullanımı dersini sevmiş gibiydi, dün akşam kızların yatakhanesine ışınlanma denemesinden hoşnuttu. Lara’yı ilk defa bu kadar yakından görmüştü. Laranın kestane saçları, yatakhane lambasının altında ışıl ışıldı. Pijamaları içinde gördüğü Lara onu yatakhanede yakalasaydı, kesinlikle tokadı patlatırdı. Birden neşesi yerine geldi. Islıkla çocukken annesinden öğrendiği bir şarkıyı çalmaya başladı. Çalan saat ona ders vaktinin geldiğini hatırlattı. Koşarak yatakhaneyi terk etti. Bu günde derse giderken ders notlarını dolapta unutmuştu her zamanki gibi…
Yatakhaneyle aynı koridorda olan dersliğe koşar adım giderken koridorda Laranın kokusunu hissetti, “Az önce Lara buradaymış” diye mırıldandı. Havayı içine çekti ve boşluğa bir öpücük yolladı. Komik görüneceğini biliyordu; ama yapmadan duramadı. Siyah kadife ceketinin içine giydiği, gözleriyle aynı renk bir kazak ona çok yakışıyordu. Saçlarını biraz daha uzun bırakıyordu, okula geldiği ilk güne göre.
Dersliğin kapısına geldiğinde Profesör Anjela nın sıralara bir şeyler yerleştirdiğini gördü, Koyduğu nesneler çok tuhaftı, bu hoşuna gitti. Ders umduğu gibi heyecanlı geçekti en azından. Yerine geçti oturdu. Onun sırasındaki nesne son derece komikti. “Ayna” evet bir ayna vardı, eline aldı sessizce gözlerine baktı. “ Heyy! Dwain elindeki ne? Sınıfta bile kendinle mi uğraşıyorsun?” sesin sahibi elindeki kitapları gürültüyle Dwain’in masasına bırakıp oturan Alicia’dan başka biri değildi. Dwain omuz silkmekle yetindi kardeşinin sözlerine, ne vardı dış görünüşüyle o kadar ilgileniyorsa? Bazen insanları anlamıyordu.
Profesör derse başlamak için sıraların dolmasını bekledi. Yavaş yavaş gelen öğrencilerin ve dolan sıraların ardından derse başladı Profesör Anjela.
" Günaydın çocuklar. İkinci dersimiz... Bugün, bir önceki dersimiz gibi boş şeyler yaparak geçirmeyeceğiz. Kendimizi anlatmayacağız. Daha doğrusu sözlerle anlatmayacağız, çünkü bana bu derste güçlerini göstereceksiniz. Deneyecek, çalışacak ve sonunda başaracaksınız. Siz daha I. Seviye'siniz. Ancak, bu derste kendinize III. seviye'ymiş gibi güvenmenizi istiyorum. Azimli olun, çalışkan ve kendine güvenen... "
Uygulamalı bir ders? İşte bu harikaydı, Dwain küçüklüğünden beri uygulamalar yapsa da gözetmen eşliğinde yapılan bir uygulamaya eş değildi hiç biri çoğu zaman salakça yerlerde açıyordu gözlerini, annesi her ne kadar yardım etmeye çalışsa da onun bilgileri de sınırlıydı.
" Öncelikle, geçen dersimizde size gücümü gösterdiğimi hatırlıyorsunuz. Ben gücümü ilk günde yapmadım, ilk günde istediğim şekle dönüşmedim. Siz de bunu başaramayacaksınız. Çünkü siz, bu hayata daha yeni atılan öğrencilersiniz. Ancak, Nystemihel'den çıktığınızda, hayatın güçlü ve yetenekli bir bireyi olacaksınız. Şanslısınız, çünkü gücünüzü kullanmayı öğrenecek ve usta olacaksınız! İlk denemede, hatta yüzüncü denemede bile yapamazsanız asla hayal kırıklığına uğramayın. Sonunda mutlaka yapacaksınız... Başlıyoruz! "
Önündeki aynaya baktı. Profesör bir yanlışlık eserimi ona ayna bırakmıştı? Ya da bu aynanın onun gücü ile bir ilgisi mi vardı? Tam olarak emin olmasa da beynini düşüncelerden ayırmak için kapadı gözlerini. Yavaş yavaş sınıftaki kişilerden kopmuş hissediyordu kendini, şimdi beyninde ne Alicia’nın sinir bozucu lafları ne de annesini ne kadar özlediği ya da Lara vardı. Tüm bunları kafasından çıkarıp atmak için çok çabalamıştı ve sonunda başarmıştı. Gözlerini açtığında nesnesi ile karşılaştı, aynanın görüntülediği arka sıralardan birinde buldu kendini bir iki dakikalığına da olsa zaten hep böyle oluyordu gittiği yerlerde kalmayı beceremiyordu. Maksimum iki dakika içinde başladığı yerde buluyordu kendini. Sınıfta sanki başka kimse yokmuşçasına güç denemelerini sürdürdü Dwain, ayna sınıftan dışarıya ışınlanmaması için vardı bellikli çünkü aynadan nereyi veya kimi görse onun yanında buluyordu kendini.
Profesör Anjela’nın uzaklardan gelen sesini dinlemesi gerektiğini biliyordu fakat o kadar yoğunlaşmıştı ki yaptığı şeye kendini bir dakika alıkoyupta dinlemedi-dinleyemedi profesörü. Defalarca denedi denedi denedi… İki dakikalıktı hala ışınlanmalar, sonunda sıkılıp bıraktı bunun süresini nasıl artıracaktı? Elbette çok çalışarak, çalışmak hiç Dwain’e göre bir şey olmasa da bunu eğlenceli buluyor her boş zamanında denemeler yapıyordu. En azından eskisine göre daha iyi idi şimdi. Eskiden gittiği yerlerde bırakın iki dakikayı otuz saniye kalabilirse seviniyordu.
" Dersimiz bitti, herkes çıkabilir. Ödeviniz bu güçlerini denemek. Yapıp yapmadığınızı çok iyi anlarım, kaytarmayın! Hoşçakalın "
* Ah, tabiî ki de deneriz.* diye geçirdi içinden neden denemeyeceklerdi ki? Bir hayli eğlenceli bir şeydi sonuçta bu. Kız kardeşini çekiştirerek sınıftan dışarıya çıktı…
Konu: Issa *Ann* Philippe 
C.tesi Kas. 08, 2008 11:41 am
